Wprowadzenie:
Terapia przeciwnowotworowa obejmuje postępowanie chirurgiczne, radioterapię i chemioterapię. Zabieg chirurgiczny wiąże się z naruszeniem ciągłości tkanek, ubytkami poresekcyjnymi, okresem gojenia oraz rehabilitacją pooperacyjną. Działanie jatrogenne chemioterapii i promieniowania skutkuje powikłaniami ogólnoustrojowymi oraz zmianami w jamie ustnej, które wymagają odpowiedniego postępowania stomatologicznego.

Cel pracy:
Celem pracy był przegląd piśmiennictwa dotyczącego oceny wpływu terapii przeciwnowotworowej na stan podłoża protetycznego oraz planowane leczenie.

Materiał i metody:
Wykorzystując słowa kluczowe: „radiotherapy”, „chemotherapy” i „oral complication” przeszukano bazę PUBMED z artykułami w języku angielskim z lat 1983-2017 oraz piśmiennictwo polskojęzyczne opublikowane w latach 2005-2016, posługując się hasłami: „onkologia” i „jama ustna”.

Wyniki:
Na podstawie 40 artykułów dokonano analizy wpływu leczenia onkologicznego na stan podłoża protetycznego. Chemioterapia i napromienianie wywołują niekorzystne skutki w tkankach zmineralizowanych oraz miękkich jamy ustnej, takie jak resorpcja i zmiany nekrotyczne w kości, stany zapalne błony śluzowej z towarzyszącymi im infekcjami oraz próchnicę. Na wynik leczenia protetycznego wpływają również zaburzenia w wydzielaniu śliny, ograniczona ruchomość stawu skroniowo-żuchwowego oraz aktywność mięśni żwaczy.

Podsumowanie:
W związku z jatrogennym wpływem leczenia onkologicznego na tkanki jamy ustnej, wskazana jest ciągła kontrola i korekta użytkowanych uzupełnień oraz niejednokrotnie odroczenie docelowego leczenia protetycznego z powodu zmieniających się warunków anatomicznych.