Zaburzenia czynnościowe układu ruchowego narządu żucia (temporomandibular disorders) dotykają 50-80% populacji osób dorosłych, co sprawia, że jest to choroba o wymiarze cywilizacyjnym i jest klasyfikowana wg WHO jako trzecia najczęstsza przyczyna zgłaszania się pacjentów do stomatologa. Szczyt zapadalności na zaburzenia czynnościowe układu ruchowego narządu żucia przypada między 30 a 40 rokiem życia. Objawy TMD, tak jak i jego etiologia, są bardzo zróżnicowane i uzależnione są od indywidulnej podatności na stres i progu pobudliwości bólowej. W literaturze tematu podkreśla się dużą rolę fizjoterapii w procesie leczenia pacjentów cierpiących na TMD. W przypadku tych chorych zastosowanie mają zarówno procedury inwazyjne jak i nieinwazyjne, do których zalicza się cieszący się w ostatnim czasie dużą popularnością plastrowanie dynamiczne (kinesiotaping). Metoda ta wykorzystuje elastyczną taśmę, która mocowana jest na powierzchni skóry. Zastosowanie taśmowania może być użyteczną techniką w szybkim przynoszeniu ulgi w bólowym TMD. Ponadto jest ono skuteczną metodą uzupełniającą konwencjonalne metody leczenia TMD i jego objawów.