PRACA ORYGINALNA
Zaburzenia czynnościowe narządu żucia u chorych z odchyleniami w zakresie żeńskich hormonów płciowych
Więcej
Ukryj
1
Katedra Protetyki Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Polska
Data nadesłania: 24-07-2019
Data ostatniej rewizji: 29-09-2019
Data akceptacji: 04-12-2019
Data publikacji: 04-12-2019
Prosthodontics 2019;69(4):394-400
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Zaburzenia czynnościowe układu stomatognatycznego stały się w ostatnim dwudziestoleciu narastającym problemem, nie tylko praktyki lekarzy stomatologów i specjalistów w zakresie protetyki stomatologicznej, lecz także praktyki ogólnomedycznej. Według ostatnich raportów WHO dysfunkcje układu ruchowego narządu żucia (u.r.n.ż) zajmują, co do częstości występowania, trzecie miejsce wśród schorzeń stomatologicznych, po próchnicy zębów i periodontopatiach.
Cel pracy:
Celem badania była ocena układu ruchowego narządu żucia u kobiet z zaburzeniami w zakresie żeńskich hormonów płciowych.
Materiał i metody:
W badaniu wzięły udział 53 pacjentki w wieku rozrodczym (18-40 lat, średnia wieku 26,7), hospitalizowane w Oddziale Ginekologii Uniwersyteckiego Centrum Zdrowia Kobiety i Noworodka w Warszawie z powodu zaburzeń miesiączkowania. U hospitalizowanych pacjentek zostały wykonane laboratoryjne badania diagnostyczne w kierunku potwierdzenia lub wykluczenia występowania zaburzeń endokrynologicznych, w tym dotyczących żeńskich hormonów płciowych. W badaniu klinicznym diagnostykę zaburzeń czynnościowych w u.r.n.ż oparto na I i II osi kwestionariusza Badawczych Kryteriów Diagnostycznych (DC/TMD).
Wyniki:
W grupie badanej 53 pacjentek u 48 (90,56%) stwierdzono obecność dysfunkcji układu ruchowego narządu żucia. W największym odsetku (70,83%) u badanych osób występowały zaburzenia wewnątrzstawowe, w nieco mniejszym bóle mięśniowo-twarzowe (50%), natomiast zmiany zwyrodnieniowe obserwowano u 6 osób (12,5%). Ponad połowa pacjentek była hospitalizowana z powodu zaburzeń czynnościowych podwzgórzowo-przysadkowych (50,94%). Bóle mięśniowo-twarzowe stwierdzono u 24 spośród 26 kobiet z zaburzeniami miesiączkowania II grupy wg. WHO (88,89%).
Wnioski:
U większości kobiet z zaburzeniami miesiączkowania, w wieku rozrodczym, stwierdza się obecność schorzeń w układzie stomatognatycznym. W przypadku trudności w leczeniu dysfunkcji u.r.n.ż, należy brać pod uwagę współwystępowanie u pacjentek zaburzeń gospodarki hormonalnej w zakresie hormonów płciowych żeńskich.