PRACA POGLĄDOWA
Wstępne postępowanie lecznicze w przypadku zaburzeń czynnościowych narządu żucia. Forum Ekspertów w ramach II Konferencji Unii Stomatologii Polskiej w Poznaniu
Więcej
Ukryj
1
Department of Prosthodontics, Medical University of Warsaw, Polska
2
Zakład Protetyki Stomatologicznej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku, Polska
3
Katedra Protetyki Stomatologicznej, Pracownia Zaburzeń Czynnościowych Narządu Żucia, Instytut Stomatologii UJ CM, Polska
4
Uniwersyteckie Centrum Stomatologii, Uniwersytet Medyczny im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu, Polska
5
Zakład Zaburzeń Czynnościowych Narządu Żucia, Uniwersytet Medyczny w Lublinie
Stomatologiczne Centrum Kliniczne, Polska
Data nadesłania: 05-02-2019
Data ostatniej rewizji: 18-03-2019
Data akceptacji: 12-08-2019
Data publikacji: 12-08-2019
Autor do korespondencji
Jolanta Kostrzewa-Janicka
Department of Prosthodontics, Medical University of Warsaw, Nowogrodzka 59, pav.XIa, 02-006, Warsaw, Polska
Prosthodontics 2019;69(3):304-312
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Obserwuje się coraz większą grupę pacjentów, zgłaszających się do praktyki stomatologicznej z objawami dysfunkcji w obrębie narządu żucia. Wieloczynnikowość powstania tych zaburzeń oraz ich wieloobjawowość stwarzają duże problemy diagnostyczno-lecznicze. Praca przedstawia sprawozdanie ze spotkania o nazwie „Forum Ekspertów” w ramach II Konferencji Unii Stomatologii Polskiej w Poznaniu 26.09.2018 roku, które dotyczyło wstępnego postępowania leczniczego u pacjentów z objawami zaburzeń czynnościowych w obrębie układu ruchowego narządu żucia (u.r.n.ż.). Członkowie Forum Ekspertów stwierdzili, że objawy zaburzeń czynnościowych w obrębie u.r.n.ż., które trwają nie dłużej niż 2 miesiące upoważniają do podjęcia postępowania, które składa się z: edukacji pacjenta, przeciwbólowego i przeciwzapalnego leczenia farmakologicznego oraz relaksacji mięśni żucia i odciążenia struktur ssż. W zależności od rozpoznania wskazano, że można rozważyć wdrożenie odpowiedniej fizjo- i fizykoterapii. Podkreślono, że objawy przewlekłe oraz brak poprawy po 2 tygodniach obserwacji lub/i konieczność wykonania drugiego etapu leczenia (uzupełnienie braków zębowych, patologiczne starcie zębów, konieczność leczenia ortodontycznego) jest wskazaniem skierowania pacjenta do leczenia specjalistycznego.