PL EN
PRACA ORYGINALNA
Trójwymiarowa ocena wycisków pobranych masami alginatowymi w zależności od metody mieszania
 
Więcej
Ukryj
1
Studenckie Koło Naukowe, Katedra Protetyki Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny Students’ Research Group, Department of Prosthetic Dentistry, Medical University of Warsaw
 
2
Katedra Protetyki Stomatologicznej, Warszawski Uniwersytet Medyczny Department of Prosthetic Dentistry, Medical University of Warsaw
 
 
Data akceptacji: 17-06-2024
 
 
Data publikacji: 20-06-2024
 
 
Prosthodontics 2024;74(2):107-115
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Wprowadzenie:
Podstawowymi materiałami wyciskowymi stosowanymi w gabinetach stomatologicznych są masy alginatowe. Metody mieszania, ręczna i zautomatyzowana, różnią się od siebie czasem przygotowania, co przekłada się na czas wiązania masy oraz potencjalnie na jakość połączenia rozpuszczalnych soli kwasu alginowego z wodą destylowaną, co może mieć wpływ na wymiary wycisku. Ze względu na dostępne na rynku urządzenia umożliwiające zautomatyzowanie procesów łączenia proszku i płynu, temat wpływu metody mieszania na zmianę wymiarów wycisków alginatowych pozostaje tematem aktualnym.

Cel pracy:
Celem pracy była trójwymiarowa ocena wycisków pobranych masą alginatową w zależności od sposobu mieszania.

Materiał i metody:
Wykonano 42 identyczne wyciski uzębionego modelu ćwiczeniowego, wykorzystując trzy masy alginatowe o różnej charakterystyce zastosowań, mieszane ręczne lub za pomocą mieszalnika automatycznego. Materiał badany podzielono ze względu na wykorzystaną masę alginatową oraz sposób przygotowania masy. Wykorzystując skaner laboratoryjny wykonano serie skanów niezwłocznie po pobraniu wycisku oraz po 168 godzinach przechowywania. Otrzymane trójwymiarowe obrazy wyeksportowano w postaci plików DICOM i STL. Wykorzystując opcję superimpozycji oprogramowania graficznego obliczano odchylenia po 7 dniach od wykonania wycisku. Uzyskane w ten sposób dane ilościowe zostały poddane analizie statystycznej.

Wyniki:
Średnia zmiana wymiarowa wszystkich wycisków po 7 dniach przechowywania wynosiła 0,04 mm z odchyleniem standardowym na poziomie 0,13 mm. Najmniejszą stabilnością wymiarową charakteryzowała się masa Hydrogum 5: Mdn=0,06 (min/max: -0,23/0,76) mieszana ręcznie. Największą stabilnością wymiarową charakteryzowała się masa Orthoprint mieszana ręcznie: Mdn=0,01 (min/ max: -0,04/0,03). Różnice pomiędzy 6 grupami były istotne statystycznie (ANOVA Kruskall-Wallis p=0,007107).

Wnioski:
Mieszalnik automatyczny znacząco przyspiesza pracę kliniczną, nie przekładając się przy tym na zmiany objętościowe masy alginatowej bez względu na jej rodzaj.

eISSN:2391-601X
ISSN:0033-1783
Journals System - logo
Scroll to top