Leczenie protetyczne po urazach przebiegających z utratą zębów może polegać na uzupełnieniu braków zębowych protezami ruchomymi lub uzupełnieniami stałymi opartymi na zębach własnych lub na wszczepach śródkostnych. Nie zawsze istnieje jednak możliwość wykonania natychmiastowej odbudowy implantoprotetycznej a osadzenie koron na wszczepach dopiero po okresie osteointegracji wiąże się z obecnością braków zębowych do zakończenia tego procesu. W pracy opisano przypadek 25-letniej pacjentki, która doznała urazu części twarzowej czaszki i złamania w obrębie szczęki oraz części zębodołowej żuchwy z tkwiącymi w odłamie trzema zębami. Doszło także do wybicia i jakościowego uszkodzenia koron zębów oraz przebicia powłok skórnych. Po czterech tygodniach od zabiegu operacyjnego pacjentka zgłosiła się w celu wykonania odbudowy tymczasowej w żuchwie przed planowanym w przyszłości leczeniem implantoprotetycznym. Przypadek pacjentki był trudny do standardowego tymczasowego zaopatrzenia protetycznego w postaci protezy płytowej w związku z osteosyntezą minipłytkową złamanego fragmentu części zębodołowej żuchwy. Podjęto decyzję o wykonaniu szyny Essex, która powszechnie wykorzystywana jest w ortodoncji jako ruchomy aparat retencyjny. W tym przypadku klinicznym takie rozwiązanie przyniosło wiele korzyści i umożliwiło funkcjonowanie pacjentki do czasu rozpoczęcia leczenia implantoprotetycznego.