Wprowadzenie:
Proces dezynfekcji wycisków protetycznych ma elementarne znaczenie dla ochrony członków personelu stomatologicznego. Każdy wycisk, niezależnie od zastosowanej metody pobierania i rodzaju użytego materiału wyciskowego, przed przekazaniem do laboratorium protetycznego, powinien podlegać procesowi dezynfekcji. Lekarze dentyści, personel pomocniczy oraz technicy dentystyczni powinni znać mechanizmy szerzenia się zakażeń krzyżowych w praktyce stomatologicznej, oraz wiedzieć jak im skutecznie przeciwdziałać.

Cel pracy:
Przedstawienie materiałów stosowanych do dezynfekcji wycisków oraz ocena ich skuteczności, na podstawie przeglądu piśmiennictwa.

Materiał i metody:
Wykorzystując słowa kluczowe: „dental impression”, „dental disinfectants” oraz „impression disinfection” przeszukano bazę PUBMED i bazę EMBASE z artykułami w języku angielskim z lat 2000-2020.

Wyniki:
Z 549 publikacji, do opracowania wybrano 29 artykułów opisujących wyniki prac badawczych dotyczących oceny materiałów stosowanych w procesie dezynfekcji wycisków. Procedura ta została przedstawiona jako obowiązkowe działanie poprzedzające dalsze postępowanie z pobranym wyciskiem. Potwierdzona analizą skuteczność dostępnych środków daje możliwość wyboru preparatu i metody jego stosowania, zgodnie z oficjalnymi zaleceniami, zagrożeniami epidemiologicznymi oraz cechami stosowanego materiału wyciskowego i preferencjami lekarza.

Podsumowanie:
W związku ze zwiększonym rygorem epidemicznym, spodziewany jest rozwój i rozpowszechnienie technik bezkontaktowych, umożliwiających uzyskanie wycisku jamy ustnej w formie niewymagającej dezynfekcji. Skanery wewnątrzustne nie zastąpią konwencjonalnych wycisków protetycznych. Należy spodziewać się wzrostu liczby badań nad obecnie najczęściej stosowanymi preparatami, jak podchloryn sodu oraz aldehyd glutarowy. Wskazane jest także poszukiwanie nowych, alternatywnych metod dekontaminacji, zapewniających stabilność materiałów wyciskowych.