Wprowadzenie:
Przedwczesna utrata zębów mlecznych w grupie najmłodszych dzieci do lat 6 powodowana jest najczęściej aktywną chorobą próchnicową i koniecznością ekstrakcji zębów mlecznych. Utrata zębów, a w skrajnych przypadkach bezzębie u małych dzieci w okresie intensywnego wzrostu i rozwoju układu stomatognatycznego prowadzi do poważnych powikłań takich jak zahamowanie wzrostu wyrostków zębodołowych, wad zgryzu, zaburzeń żucia i połykania oraz wymowy.

Cel pracy:
Celem pracy jest przegląd piśmiennictwa pod kątem leczenia najmłodszych pacjentów z brakami zębowymi wynikającymi z przedwczesnej utarty zębów mlecznych. Pod uwagę wzięto opracowania poruszające temat wczesnej rehabilitacji protetycznej w grupie najmłodszych pacjentów.

Materiał i metody:
Przegląd istniejących opracowań dotyczących przedwczesnej utraty zębów mlecznych i ich konsekwencji dla rozwoju układu stomatognatycznego w grupie najmłodszych pacjentów do lat 6.

Wyniki:
Wszyscy autorzy poruszający temat przedwczesnej utraty zębów mlecznych u dzieci widzą konieczność podjęcia u nich leczenia protetycznego. Jednocześnie zalecają indywidualny dobór uzupełnień protetycznych. Głównymi wyznacznikami tego wyboru jest wiek dziecka, rodzaj, wielkość i umiejscowienie braków zębowych oraz gotowość dziecka i rodziców do współpracy.

Wnioski:
W celu uniknięcia możliwych powikłań, zarówno wczesnych jak i odległych, w zakresie rozwoju układu stomatognatycznego u dzieci z rozległymi brakami zębowymi, rehabilitacją protetyczną powinny zostać objęte jak najmłodsze dzieci.