Wprowadzenie:
Stomatologia minimalnie inwazyjna znalazła szerokie zastosowanie w postępowaniu profilaktyczno-leczniczym, mającym na celu zachowanie maksymalnej ilości tkanek własnych zęba. Do powszechnie uznanych i stosowanych metod leczenia w zakresie protetyki stomatologicznej zaliczają się uzupełnienia ceramiczne cementowane adhezyjnie, między innymi licówki. Wraz z postępem technik cementowania i poprawą jakości tworzyw ceramicznych, realizowany był także rozwój w technikach preparacji.

Cel pracy:
Celem badania było porównanie precyzji i powtarzalności w ilości zredukowanych tkanek przy zastosowaniu dwóch różnych metod preparacji zębów pod licówki ceramiczne.

Materiał i metody:
Materiał do badania stanowiło trzydzieści zębów fantomowych. Wykonanie skanu zębów fantomowych skanerem wewnątrzustnym przed i po preparacji pozwoliło na dokładną ocenę grubości przyszłej licówki. Otrzymane obrazy zostały zestawione i przeanalizowane pod kątem ilości zebranych tkanek w trzech punktach kontrolnych. Dane poddano analizie statystycznej.

Wyniki:
W obu metodach zarówno maksymalna, jak i minimalna grubość preparacji została uzyskana na środku powierzchni wargowej, zatem największa dyskrepancja w redukcji tkanek wystąpiła w tym rejonie powierzchni zęba. Najmniej rozbieżne wyniki uzyskano w okolicy przyszyjkowej. W zależności od zastosowanej metody dyskrepancja wyniosła: przyszyjkowo 0,44mm – technika pionowych rowków, 0,21mm – technika rowków poziomych; na środku powierzchni wargowej odpowiednio 0,65mm i 0,69mm, przy brzegu siecznym 0,55mm i 0,46mm.

Wnioski:
Technika rowków poziomych zapewnia większą powtarzalność i precyzję preparacji powierzchni wargowej. Zastosowane techniki rowków poziomych spowodowało redukcję większej ilości tkanek niż przy użyciu techniki rowków pionowych. W technice rowków pionowych niektóre modele mogą wymagać ponownego szlifowania, ze względu na oszlifowanie zbyt małej ilości tkanek. Wykorzystanie skanera wewnątrzustnego pozwoliło na śródzabiegową kontrolę preparacji i bezpośrednią korektę bez konieczności pobierania wycisku i odlewania modeli.