Natychmiastowe uzupełnienia protetyczne, które zostają wprowadzone na podłoże bezpośrednio po ekstrakcji zębów, pozwalają uniknąć u pacjenta okresu bezzębia i związanych z tym problemów estetycznych i funkcjonalnych. Konwencjonalne metody wykonawstwa protez natychmiastowych wiążą się z szeregiem klinicznych i laboratoryjnych procedur podatnych na błąd ludzki. Wykorzystanie technologii cyfrowych podczas rehabilitacji protetycznej pozwala na uproszczenie metod postępowania, skrócenie czasu wytwarzania protez, poprawę komunikacji z pracownią protetyczną oraz uzyskanie bardziej przewidywalnych efektów leczenia. W pracy przedstawiono opis przypadku pacjenta onkologicznego z polekową martwicą kości, u którego konieczna była ekstrakcja wszystkich zębów w szczęce oraz usunięcie martwaków kostnych. Wirtualny model szczęki pacjenta uzyskany ze skanu wewnątrzustnego (Trios 3, 3Shape, Dania) opracowano w programie Blue Sky Plan 4 (Blue Sky Bio, USA), zgodnie z planowanym zakresem zabiegu chirurgicznego. Następnie wydrukowano modele szczęki i żuchwy w drukarce Asiga Max UV 385 (Asiga, Australia) z materiału DentaModel (Asiga, Australia) z prowadnicami ustalającymi zarejestrowaną przestrzenną pozycję łuków zębowych w zwarciu centralnym i w sposób konwencjonalny wykonano natychmiastową protezę całkowitą górną.