Wprowadzenie:
Powłoki ceramiczne wszczepów śródkosnych od lat znane są ze swoich właściwości osteoindukcyjnych i osteokondukcyjnych. Niestety, szczególnie w przypadku powłok uzyskiwanych na drodze napylania plazmowego, mogą się one odwarstwiać i negatywnie wpływać na proces osteointegracji wszczepu tytanowego ze strukturą kości.

Cel pracy:
Celem badań była ocena wpływu modyfikacji laserowej elektrodeponowanej powłoki hydroksyapatytowej na jej właściwości fizyko-chemiczne.

Materiał i metody:
Przygotowana została w drodze elektrodepozycji powłoka hydroksyapatytowa na tytanie. Powłoka ta następnie została opracowana z zastosowaniem lasera femtosekundowego według dwóch reżimów z zastosowaniem różnych mocy, szybkości i częstotliwości (1-1 i 2-2). Uzyskane w ten sposób dwie różne powłoki były analizowane pod względem topografii, składu chemicznego, chropowatości i zwilżalności.

Wyniki:
Obróbka laserowa powłoki hydroksyapatytowej spowodowała powstanie dwóch różnych rodzajów topografii. Przy zastosowaniu modyfikacji 1-1 można było zaobserwować powstanie tzw. laserowo indukowanej periodycznej struktury powierzchni (LIPSS) z charakterystycznymi równoległymi bruzdami i kryształami hydroksyapatytu spiekanymi w sferyczne struktury. Przy zastosowaniu obróbki laserowej 2-2 nie została zaburzona struktura krystaliczna hydroksyapatytu. Powłoka o strukturze LIPSS charakteryzowała się również zmienionym składem chemicznych dotyczącym Ca, P i O. Chropowatość próbek poddanych dwóm różnym obróbkom laserowym nie różniła się między sobą znacząco pod względem parametru Ra. Obie powierzchnie były hydrofilne. W przypadku powłoki o strukturze LIPSS kąt zwilżalności powierzchni był natomiast dwukrotnie niższy niż dla powłoki 2-2.

Wnioski:
Uzyskana w drodze laserowej obróbki 1-1 powłoka hydroksyapatytowa prezentuje cechy potencjalnie korzystne dla pozytywnej reakcji biologicznej. Dalsze badania prowadzone na modelu zwierzęcym są niezbędne celem oceny wpływu uzyskanych modyfikowanych powłok tytanowych w warunkach in vivo.