Artykuł omawia rosnący problem występowania objawów depresji wśród osób poddających się leczeniu stomatologicznemu. Znajomość tych objawów umożliwia lekarzowi wykrycie zaburzeń u swoich pacjentów, co może prowadzić do wcześniejszego skierowania ich do specjalisty. Temat zaburzeń psychicznych jest szczególnie istotny dla dentystów zajmujących się protetyką stomatologiczną, gdyż objawy depresji występują 3 razy częściej u ludzi po 65. roku życia niż w pozostałych grupach wiekowych. Równocześnie, w tej samej populacji obserwuje się również wyższy odsetek braków zębowych. W kontekście leczenia protetycznego, depresja wpływa na jakość życia pacjentów oraz ich zdolność do adaptacji do protez. Badania wykazały, że osoby z objawami depresji częściej zgłaszają negatywne odczucia dotyczące protez, a także mają trudności z współpracą podczas leczenia. Dodatkowo, ich subiektywne oceny stanu zdrowia jamy ustnej często nie odpowiadają obiektywnej sytuacji klinicznej. Autorzy podkreślają znaczenie odpowiedniej diagnozy i oceny stanu emocjonalnego chorych, sugerując stosowanie narzędzi takich jak Geriatryczna Skala Depresji. Zrozumienie związku między depresją a leczeniem protetycznym jest kluczowe dla poprawy wyników terapeutycznych oraz jakości życia pacjentów. Artykuł kończy się zaleceniem dla lekarzy dentystów, aby zwracali uwagę na objawy depresji u osób poddających się leczeniu stomatologicznemu i dostosowywali swoje podejście do ich potrzeb emocjonalnych i psychicznych.