PL EN
OPIS PRZYPADKU
Leczenie implanto-protetyczne pacjenta z zastosowaniem częściowej protezy typu overdenture opartej na trzech implantach z wykorzystaniem belki i lokatora jako elementów retencyjnych – opis przypadku.
 
Więcej
Ukryj
1
Przychodnia Lekarska WAT, absolwentka Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, Prywatna praktyka w Białej Podlaskiej, lekarz dentysta w trakcie specjalizacji
 
2
Klinika Chirurgii Czaszkowo-Szczękowo-Twarzowej, Chirurgii Jamy Ustnej i Implantologii Uniwersyteckie Centrum Kliniczne Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, lekarz dentysta
 
3
prywatna praktyka, Lekarz dentysta, absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, Polska
 
4
Zakładu Protetyki Stomatologicznej Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, Dr hab. n. med.
 
 
Data nadesłania: 30-12-2024
 
 
Data ostatniej rewizji: 03-02-2025
 
 
Data akceptacji: 16-03-2025
 
 
Data publikacji: 16-03-2025
 
 
Autor do korespondencji
Faustyna Łucja Nieroda   

prywatna praktyka, Lekarz dentysta, absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Lublinie, Polska
 
 
Prosthodontics 2025;75(1):62-70
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Przedstawiono sposób leczenia implanto-protetycznego pacjenta z resztkowym uzębieniem w szczęce poprzez wykonanie protezy overdenture z wykorzystaniem belki i lokatora jako elementów retencyjnych. Z racji tego, że protezy osiadające będące często pierwszym wyborem leczenia w przypadku braków zębowych mogą być powodem skarg pacjentów ze względu na słabą retencję, to skłoniło lekarzy prowadzących do poszukania alternatywnego rozwiązania, jakim była proteza overdenture na implantach (ISOVD – Implant- -based overdenture). W przedstawionym przypadku proteza ISOVD eliminuje problemy z retencją i stabilizacją, poprawia estetykę, zapewnia lepszą jakość życia oraz przyczynia się do zwiększenia satysfakcji pacjenta. Implanty są obecnie powszechnie stosowane w celu odbudowy braków zębowych lub jako wsparcie do utrzymania protez. Zastosowanie protezy overdenture mocowanej na implantach jest sprawdzoną alternatywą dla protezy stałej opartej na implantach i bardziej akceptowalne dla pacjenta pod względem ekonomicznym. Na przykładzie 56-letniego pacjenta przedstawiono konieczność indywidualnego dopasowania planu leczenia do specyficznych potrzeb i warunków anatomicznych pacjenta, po wcześniejszym przedstawieniu wszystkich możliwych rozwiązań terapeutycznych. Zaakceptowany plan leczenia jest rozwiązaniem kompromisowym, które jednocześnie umożliwia w przyszłości rozszerzenia zasięgu pracy protetycznej. Istotą było znalezienie planu leczenia, który będzie łączył zastosowanie konstrukcji poprawnej funkcjonalnie i jednocześnie brał pod uwagę wskazówki pacjenta, co jest kluczowe dla sukcesu terapeutycznego. Spośród dostępnych na rynku typów elementów mocujących u pacjenta zdecydowano się zastosować belkę oraz lokator.
eISSN:2391-601X
ISSN:0033-1783
Journals System - logo
Scroll to top