Wprowadzenie:
Pojawia się coraz większa ilość prac badawczych dotyczących cyfrowych rozwiązań w stomatologii. Przeprowadzono analizę wpływu głębokości i kształtu preparacji na wierność i precyzję skanów wewnątrzustnych.

Cel pracy:
Niniejsze badanie in vitro przeprowadzono w celu oceny precyzji 8 różnych skanerów wewnątrzustnych i 1 skanera laboratoryjnego podczas skanowania głębokich preparacji w pełnym łuku zębowym.

Materiał i metody:
Wydrukowano uzębiony model żuchwy z sześcioma standardowymi preparacjami o różnej głębokości i kształcie. Model ten został zeskanowany za pomocą 8 skanerów wewnątrzustnych, 1 skanera laboratoryjnego oraz skanerem referencyjnym o wysokiej precyzji (Comet 6, ZEISS). Standardowe preparacje podzielono w zależności od kształtu obrysu (koło, prostokąt, kwadrat) i głębokości (3,0 i 6,0 mm). Wszystkie skany zostały porównane pod kątem dokładności najlepszego dopasowania ze skanem wzorcowym.

Wyniki:
Wyniki: Wyniki uzyskane dla skanerów Emerald (0-880,0 µm) i iTero (10-180,0 µm) charakteryzują się najmniejszą precyzją i dużym rozrzutem danych. Pozostałe skanery nie różniły się od poziomu referencyjnego (0) o więcej niż 100,0 µm, a ani głębokość, ani kształt preparacji nie wpływały istotnie na precyzję skanów. Najlepszą dokładność zaobserwowano dla TRIOS4 (0-50,0 µm) i Omnicam (0.40.0 µm). Skaner laboratoryjny (Series7, dental wings) cechowała precyzja 12,5-70,0 µm.

Wnioski:
Większość skanerów porównanych w niniejszym badaniu cechuje wystarczająca precyzja dla typowych zastosowań klinicznych. Odstające pomiary uzyskane dla skanerów Emerald i iTero mogą wynikać z błędów oprogramowania lub problemów technicznych. Uwzględnione w tym badaniu skanery wewnątrzustne cechowała podobna precyzja do skanera laboratoryjnego.